ساخت و بررسی مورفولوژی داربست های پلی (وینیل الکل)- ژلاتین- سدیم آلژینات به روش الکتروریسی به منظور کاربرد در مهندسی بافت

سدیم آلژینات (alg ) یک نوع پلیمر طبیعی غیر سمی ، همچنین زیست سازگار و تخریب پذیر میباشد. پلی وینیل الکل (pva ) نیز از پلیمر های سنتزی و زیست سازگار است که خواص مکانیکی قابل توجهی دارد به همین دلیل از pva و alg در مهندس بافت و ساخت داربست های زیست تخریب پذیر استفاده ی فراوانی می شود. از طرفی ژلاتین (gel) یکی از زیر شاخه های کلاژن می باشد که سهم عمده ای در ساختار شبکه خارج سلولی دارد و می تواند نقش بسزایی در رشد ، تقسیم و چسبندگی سلول ها داشته باشد.تا کنون گزارشی از ساخت داربست ترکیبی gel – alg – pva منتشر نشده و با توجه به خواص ذکر شده انتظار می رود این نوع داربست نانو لیفی پتانسیل های قابل توجهی در کاربرد های مهندسی بافت به خصوص زخم پوش ها داشته باشد. از آنجایی که آلژینات به تنهایی قابلیت الکتروریسی ندارد برای انجام پژوهش حاضر ابتدا به انتخاب یک پلیمر ثانویه جهت مخلوط نمودن با alg پرداخته شدکه به دلیل ویژگی ها ی خاص و مطلوب pva ، این پلیمر به عنوان پلیمر ثانویه انتخاب شد سپس بهترین غلظت برای تولید نانوالیاف یکدست و بدون گره برای pva خالص بدست آمد. در مرحله ی بعد alg به pva اضافه شد و به دلیل حساسیت alg به اسیدی بودن محیط و تشکیل رسوب ph محلول به کمک دستگاه ph متر به دقت کنترل می شد. پس از تعیین بهترین نسبت برای ریسندگی alg همرا ه با pva که به کمک بررسی تصاویر میکروسکوپ الکترونی و نوری انجام شد و به ترتیب 5/1 و 15 (%w/v) بود همین کار برای gel نیز تکرار شد و غلظت 3 (%w/v) برای ژلاتین بدست آمد درحالی که غلظت pva همان 15 (%w/v) بود.. به دلیل برقراری پیوند های هیدروژنی بین gel ، alg و pva مورفولوژی نانوالیاف بدست آمده نسبت به نمونه های خالص gel و alg دارای قطره و گره ی کمتری بود . بهترین روش برای ساخت محلول alg – gel – pva جهت الکتروریسی اضافه کردن مستقیم gel به محلول alg –pva بود که به دلیل تاثیر بین ملکولی gel و alg و در نتیجه ژل شدن محلول امکان افزایش غلظت پلیمر های alg و gel به ترتیب تا 5/1 و 3 (%w/v) فراهم آمد. قطر متوسط نانوالیاف تولید شده از این روش به کمک نرم افزار پردازش تصویر image j از تصاویر sem ، 150 نانومتر بدست آمد. نتایج آنالیز ftir نیز برای نشان دادن احتمال تشکیل پیوند های هیدروژنی بین گروه های عاملی gel ، alg و pva به کار گرفته شد که گستردگی طول موج ها در محدوده ی 1-cm 3130 تا1-cm 3560 به همین معنی می باشد. پس از بررسی خواص مکانیکی داربست های تولید شده مشخص شد نانو الیاف alg – gel – pva دارای مدول یانگ (mpa) 157/0 ، استحکام کششی (mpa) 583/1و میزان کشش تا نقطه ی پارگی (%)28 می باشد که در مقایسه با تحقیقات مشابه صورت گرفته در قبل نتایج قابل قبولی می باشد.